jak wypalać prądem w drewnie

Warsztaty z wypalania na drewnie. Nie jest żadną tajemnicą, że w 2017 roku rozpocząłem swoją przygodę jako prowadzący warsztatów z pirografii. Było to dla mnie bardzo miłe uczucie, kiedy po raz pierwszy ktoś zaufał mojej osobie i powierzył kilkugodzinne zajęcia w moje ręce na podstawie moich prac i doświadczenia z wypalarką. Jak wypalać świecę Yankee Candle , wypalanie świecy , świeczka , Szczecin , sprzedaż w gabinecie kosmetycznym , dla Klientów gabinetu korzystne rabaty Vessna gabinet kosmetyczny Paulina Ostrowska Aby powstała konstrukcja budowlana należy połączyć w całość poszczególne jej elementy – najczęściej krokwie , jętki , płatwie, a także kleszcze , miecze , słupy. Drewno musi być więc łączone zarówno na długości, jak i pod określonym kątem. W tradycyjnych drewnianych domach niemal nie używano do tych połączeń Figura Lichtenberga – wzory w formie rozgałęzionego drzewa, które mogą powstawać w czasie przepływu prądu, przy przyłożonym wysokim napięciu, przez dielektryk [1]. Nazwa pochodzi od Georga Christopha Lichtenberga, który zaobserwował jak podczas wyładowania elektrycznego na powierzchni materiału nieprzewodzącego prądu W dzisiejszym tutorialu stworzymy efekt tekstu w drewnie wykorzystując do tego style warstw, warstwy dopasowania oraz tryby mieszania.Website:http://www.pixe nonton film after 2019 sub indo rebahin. Drewno jest jednym z pierwszych materiałów jakie człowiek wykorzystywał w swoich zadaniach. Otacza nas wszędzie i jest dość łatwo dostępne. Drewno, jako materiał, używane jest w praktycznie każdej dziedzinie. Rozejrzyjmy się wokół, na pewno na pierwszy rzut oka zauważymy drewniane przedmioty, które znajdują się obok nas, a nawet takie, które aktualnie używamy. Skoro w naszej przestrzeni istnieje tyle elementów z drewna, dlaczego ich nie ozdabiać?Sprawdź przyrządy do wypalania w drewnie na CENEO – najtańsze produkty, jakościowo w drewnieFigury Lichtenberga?Czym wypalić figury Lichtenberga?Jak zrobić figury Lichtenberga?Wypalanie w drewnie prądemWypalanie w drewnieJedną z wyjątkowych metod jego zdobienia jest wypalanie drewna prądem. Ta metoda tworzy tak zwane figury Lichtenberga na drewnie. Bardzo łatwo jest je otrzymać, jednak trzeba zachować szczególną ostrożność. Figury Lichtenberga?Figury Lichtenberga noszą nazwę po ich odkrywcy. Pod koniec XVIII wieku zjawisko rozchodzenia się wyładowania elektrycznego na nieprzewodzącym prądu materiale zaobserwował Georg Christoph Lichtenberg. Był on niemieckim fizykiem, dzięki którego badaniom wiemy dzisiaj na czym polega to zjawisko. Wiemy jak i czym wypalać figury Lichtenberga. Powstające wzory zawsze są nieprzewidywalne i jedyne w swoim rodzaju. Zazwyczaj przypominają swym kształtem błyskawicę, liść paproci lub mocno rozgałęzione drzewo. Dlatego właśnie wypalane figury Lichtenberga na drewnie są takie niezwykłe. Obecnie poza powierzchniami z drewna figury Lichtenberga coraz częściej ludzie tworzą je na powierzchniach z tworzywa sztucznego. Ono również nie przewodzi prądu, dzięki czemu stało się dobrym zamiennikiem dla drewna. Niestety figury Lichtenberga powstają także na ludzkim ciele w wyniku porażenia piorunem lub prądem. Czym wypalić figury Lichtenberga?Zastanawiając się czym wypalić figury Lichtenberga, trzeba wiedzieć, że przede wszystkim wykonywać to mogą wyłącznie osoby dorosłe z zachowaniem szczególnej ostrożności. Do procesu wypalania w drewnie potrzebny jest bowiem dostęp do prądu o wysokim napięciu. Najlepszym źródłem prądu będzie transformator do wypalania w drewnie. Jeżeli masz taką możliwość użyj dwóch połączonych ze sobą szeregowo. W przypadku braku dostępu do takich profesjonalnych narzędzi można także wykorzystać kuchenkę mikrofalową lub wypalić figury Lichtenberga spawarką. Konstrukcja kuchenki mikrofalowej wyposażona jest w transformator, który może posłużyć jako zamienny transformator do wypalania w drewnie. Figury lichtenberga można wypalić także spawarką, która jest bezpieczniejszym zamiennikiem profesjonalnego transformatora do wypalania w drewnie. W tym przypadku wbija się dwa gwoździe w element, na którym chce się wypalić figury Lichtenberga. Następnie łączy się je z urządzeniem. Aby zrobić figury Lichtenberga potrzebny jest jeszcze oczywiście element drewniany, na którym można wypalić figury, a także roztwór wody z solą, który nakłada się na drewno. Im większe będzie stężenie soli, tym mniejszy opór będzie musiał pokonać zrobić figury Lichtenberga?Na samym początku trzeba zapewnić sobie suche podłoże i upewnić się, że w pobliżu nie ma małych dzieci oraz zwierząt. Przed procesem wypalania prądem w drewnie należy pomalować je roztworem wody z solą. Można użyć także coli z rozpuszczoną sodą oczyszczoną. Do tak przygotowanej powierzchni drewnianej przykłada się elektrody, bądź przymocowuje gwoździe. Ostatnim etapem jak zrobić figury Lichtenberga, jest włączenie prądu, który zaczyna przepływać i wypala figury Lichtenberga na drewnie. Po uzyskaniu satysfakcjonującego nas wzoru odłączamy prąd i dopiero wtedy możemy zbliżyć się do drewna i go dotknąć. Jak zapewne można zauważyć i już wcześniej było wspominane jest to bardzo niebezpieczny proces, dlatego wymaga od nas dyscypliny i rozsądku. Wypalanie prądem w drewnie odbywa się najczęściej przy napięciu rzędu 2000 V, co może spowodować poważny uszczerbek na zdrowiu, a nawet w drewnie prądemZazwyczaj tę metodę stosuje się do dekorowania mebli oraz stolarki okiennej i drzwiowej. Drewniane meble takie jak stoły, krzesła bądź szafy poprzez wypalanie prądem zyskują swój indywidualny wygląd. Figury Lichtenberga mogą zdobić przeróżne elementy wnętrz. Ograniczenie wydaje się znajdować jedynie w naszej wyobraźni. Nie ma zasady co to jakich wnętrz stosować wypalanie figur Lichtenberga, ale na pewno będą one dobrze wyglądać w industrialnym wnętrzu. Wypalanie prądem w drewnie jest szybkim zabiegiem nadającym niesamowity wygląd przedmiotomJakub BorowiecUkończył technikum budowlane i od tego czasu zakochał się w remontach, wykończeniach i stolarce. Niedawno przedstawiłem zimowy projekt renowacji starych sanek. Efekt końcowy chyba się spodobał bo zostałem poproszony w komentarzach aby napisać coś więcej na temat wypalania… Obiecałem, że coś naskrobię, więc piszę :)Od razu zastrzegam, że nie będzie to jakiś profesjonalny poradnik o wypalaniu, nie jestem jakimś tam wielkim artystą… ot po prostu kilka słów jak robi to amator :).Ozdabiać będę zrobiony “przed chwilą” drewniany wypalania niezbędny jest pirograf/wypalarka. Bez niego ani rusz :)Ja mam taki zestaw jak na zdjęciu:A na zdjęciu widoczny jest pirograf (ten akurat wyglądem przypomina lutownicę kolbową) i zestaw wymiennych grotów do wypalania. Groty, których użyłem przygotowując ten artykuł znajdują się w pierwszym szeregu (dwa z trzech).Z tyłu widać także nierozpakowane stemple – jeszcze nie macie zdolności plastyczne i umiecie ładnie rysować to jesteście szczęściarzami i …… kalka ołówkowa nie będzie Wam potrzebna. Ja jednak takich umiejętności nie posiadam i muszę posiłkować się powyższą pomocą oraz pomocą Wujka sobie szablony (wydruki) z internetu, które będę przenosił na wypalaną powierzchnię, mocuję je aby się nie poprzesuwały (np. samoprzylepną taśmą bezbarwną) i odrysowuję kontury ołówkiem:Gdy odrysuję wszystkie grafiki, które będę wypalał to zakładam, a właściwie wkręcam w pirograf grot, którym będę wypalał kontury rysunków:I zaczynam zabawę z wypalaniem. Starannie staram się wypalić kontury. Najpierw jedna strona jelca:Potem druga:Podobnie na “ostrzu”. Jedna strona:I druga strona:Ok… kontury mam już wypalone. Teraz kolej na wypełnienie. Zmianiam grot na:Grot należy wymieniać po odłączeniu urządzenia od sieci i dopiero gdy ten używany ostygnie. Szacunkowy czas stygnięcia określa instrukcja obsługi kto kiedykolwiek rysował/kolorował kredkami nie powinien na tym etapie mieć kłopotów :). Bo technika zamalowywania jest podobna. Małymi smagnięciami wypełniam obrazki:I druga strona:Podoba się? Mam nadzieję, że tak, choć jak widać na zbliżeniach – do ideału jeszcze daleko :) Zauważyłem, że w dużej części spowodowane to jest fakturą powierzchni na jakiej wypalany jest wzór. Wszelkie sęki i słoje znacznie utrudniają ozdabianie drewna – wzór wychodzi w pewnych miejscach jaśniej a czasami w ogóle ciężko jest cokolwiek wypalić. Zdecydowanie najłatwiej wypalać na sklejce :).Mam nadzieję, że sami popróbujecie swoich sił z wypalarką i podzielicie się swoim doświadczeniem w koniec mały bonus… dwie inne grafiki wykonane w opisany powyżej sposób:W ten sposób ozdobiłem sobie drewnianą (głosów: 84) Stabilną i estetycznie wykończoną z każdej strony drewutnię można ustawić w ogrodzie lub tradycyjnie – przy ogrodzeniu Drewutnia to dobre miejsce na składowanie drewno na opał. Budowa wiaty na drewno nie jest trudna. Aby drewno nadawało się na opał w domowym kotle lub kominku należy je odpowiednio długo sezonować. Ten okres może trwać od 18 do 24 miesięcy i ma na celu doprowadzenie drewna do wilgotności około 15-20%. Tak wysuszone drewno generuje więcej energii opałowej, czyli pali się dłużej i wytwarza więcej ciepła. Ponadto sezonowane drewno opałowe mniej dymi i emituje znacznie mniejsze ilości zanieczyszczeń do atmosfery. Podczas jego spalania powstaje też mniej sadzy, która odkłada się w palenisku, przewodzie kominowym i na szybie kominka. Jeśli ogrzewamy nasz dom całoroczny lub letniskowy drewnem musimy wyznaczyć odpowiednie miejsce do jego składowania, sprawdzi się tutaj gromadzenie go przy elewacji domu pod wystającym okapem lub w specjalnie wybudowanym miejscu, którym jest drewutnia. Drewutnia na drewno Drewutnia na drewno nie jest trudna do samodzielnego zbudowania. Jeśli zdecydujemy się na budowę drewutni, pierwszym krokiem będzie wybór miejsca jej posadowienia. Można ustawić ją pod ogrodzeniem lub wkomponować w ogród w pobliżu domu. Solidna i wytrzymała na warunki atmosferyczne wiata na drewno musi mieć stabilne fundamenty, aby oprzeć się silnym podmuchom wiatru, nawet gdy nie jest obciążona i wypełniona drewnem. Miejsce na przechowywanie drewna powinno mieć podest lub ruszt uniesiony nad podłożem, zapewniający obieg powietrza w kierunku góra-dół, aby znajdujące się na nim wilgotne drewno nie spleśniało. Również ściany wiaty nie powinny być pełne, jedyną jej szczelną przegrodą jest dach chroniący przed opadami atmosferycznymi. Fundamenty drewutni Fundamenty pod słupy drewutni możemy wykonać jako stopy fundamentowe betonowe kwadratowe lub okrągłe w rozstawie 1,0-1,2 m wzdłuż ścian. Po wykopaniu dołów o dokładnych wymiarach stóp, należy zalać je betonem. Wykop możemy też zabezpieczyć traconymi tubami szalunkowymi wykorzystywanymi przy betonowaniu okrągłych słupów domu. Gdy beton zacznie wiązać umieszczamy pośrodku stóp wsporniki słupów drewnianych. W zależności od planowanej szerokości wiaty rozkładamy betonowe bloczki fundamentowe w jednym lub kilka rzędach, w takim samym rozstawie co stopy fundamentowe, które będą podpierały konstrukcję podestu. Bloczki zabezpieczamy folią izolacyjną lub papą, które będą stanowiły poziomą izolację przeciwwodną drewnianej konstrukcji wiaty. Drewutnia konstrukcja Na wspornikach montujemy drewniane słupy. W rogach wiaty na drewno mogą być to krawędziaki (słupy o przekroju kwadratowym), wewnątrz wiaty po obu stronach wejścia i symetrycznie na tylnej ścianie drewutni, słupy o przekroju prostokątnym. Ze względu na pochylenie dachu, (minimalne nachylenie dachu to 3o w przypadku papy dachowej kładzionej dwuwarstwowo i 9o dla jednej warstwy papy) słupy z przodu wiaty powinny być wyższe od słupów tylnych, aby umożliwić sprawne spływanie wody opadowej. Do słupów drewutni oraz na bloczkach fundamentowych montujemy legary, które stanowią konstrukcję wsporczą dla podestu. Legary zewnętrzne umieszczamy we wcięciach wykonanych u podstawy słupów. Kolejno na wierzchołkach słupów w nacięciach montujemy dwie krokwie dachowe równolegle do legarów, które będą oparciem dla prostopadle do nich zamocowanych łat. Na krótszych bokach wiaty, dla usztywnienia konstrukcji mocujemy od wewnątrz po jednej lub dwóch drewnianych deskach. Drewutnia wykończenie Podłogę drewutni buduje się z desek przykręconych w poprzek legarów, pozostawiając między nimi szczeliny, aby zapewnić wymagany dostęp powietrza. Dach drewutni wykonujemy z płyty OSB ułożonej ze spadkiem i pokrytej papą dachową. Przeczytaj też: Jak zrobić WĘDZARNIĘ z beczki Jak zbudować GRILL murowany Jak zrobić SKRZYNIĘ na warzywa Wzdłuż krawędzi dachu możemy przykręcić deski wieńczące, które zapewnią estetyczny wygląd wiaty na drewno. Mocujemy je do poprzecznych słupów za pomoc wygiętych płaskowników i wkrętów do drewna. Ściany drewutni wykańczamy deskami z odstępem między nimi, zapewniając odpowiednią wentylację wnętrza. Drewutnia - impregnacja konstrukcji Elementy do budowy drewutni powinny być odporne na działanie czynników atmosferycznych, np. drewno zaimpregnowane ciśnieniowo. Powstałe w wyniku prac uszkodzenia powierzchni czy użycie łączników nie osłabi wtedy konstrukcji wiaty. Metalowe łączniki użyte do połączenia konstrukcji powinny być nierdzewne. Zaleca się też pomalowanie drewnianej konstrukcji farbą do drewna lub lakierobejcą, przeznaczonymi do stosowania na zewnątrz. Drewutnia do ogrodu - jak zbudować samodzielnie drewutnię [WIDEO] Autor: Agnieszka i Marek Sterniccy Stabilną i estetycznie wykończoną z każdej strony drewutnię można ustawić w ogrodzie lub tradycyjnie – przy ogrodzeniu Drewutnia jak zrobić - materiały i koszt SŁUPY do budowy drewutni CENA Krawędziak 10 x 10 x 250 cm (2 sztuki) 100 zł Krawędziak 10 x 10 x 230 cm (2 sztuki) 92 zł Łata 5 x 10 x 250 cm (2 sztuki) 50 zł Łata 5 x 10 x 230 cm (2 sztuki) 46 zł DACH drewutni CENA Krokiew 5 x 10 x 360 cm (2 sztuki) 72 zł Łata 7 x 5 x 140 cm (7 sztuk) 78,40 zł Łata 7 x 5 x 120 cm (2 sztuki) 19,20 zł Deska wieńcząca daszek 2,1 x 12 x 350 cm (4 sztuki) 120,07 zł Płyta OSB 250 x 125 cm (2 sztuki) 210 zł PODŁOGA w drewutni CENA Legar 7 x 5 x 340 cm (3 sztuki) 81,60 zł Deska 2,5 x 12 x 110 cm (24 sztuki) 234,60 zł ŚCIANY drewutni CENA Deska 2,1 x 12 x 330 cm (12 sztuk) 336,60 zł Deska 2,1 x 12 x 105 cm (24 sztuki) 214,20 zł Deska 2,1 x 12 x 115 cm (24 sztuki) 234,60 zł OKUCIA I WKRĘTY CENA Wsporniki słupa 100 x 60 cm (8 sztuk) 158,56 zł Wkręty długości 5 cm (516 sztuk) 82,56 zł Wkręty długości 10 cm (110 sztuk) 68,20 zł Wkręty długości 2 cm (16 sztuk) 1,12 zł Płaskowniki metalowe (8 sztuk) 55,68 zł POZOSTAŁE CENA Stopa fundamentowa 20 x 20 x 50 cm (8 sztuk) 110 zł Bloczek fundamentowy 38 x 24 x 12 cm (4 sztuki) 12 zł Papa (6 m2) 50 zł/rolka 15 m2 RAZEM koszt budowy drewutni 2570 zł Do budowy drewutni widocznej na zdjęciu użyto struganego drewna suszonego. Ilość drewna konstrukcyjnego (z wyjątkiem desek) została podana z naddatkiem 5-10 cm. Umożliwi to podczas montażu dokładne docięcie elementów na wymiar. Podano ceny brutto. Opracowanie: Siekierki – Lesiewski i Synowie Oprócz pirografu będziemy musieli skomplementować dodatkowe akcesoria. Warto wśród nich wymienić przede wszystkim dodatkowe, wymienne końcówki. Szersze pozwolą na tworzenie napisów, cieńsze na cieniowanie, a okrągłe, gdy chcemy tworzyć geometryczne wzory. Ze względu na wysoką temperaturę pracy, końcówki (groty) mogą dość szybko się niszczyć, dlatego też zawsze warto mieć zapasowe. Przydatna może również okazać się odpowiednia, wytrzymała na temperaturę mata/podkładka. Dobrym rozwiązaniem na początek może być zakup zestawu do pirografii, w którym znajdziesz pirograf i dodatkowe akcesoria. Jak wypalać w drewnie? Zadbaj o odpowiednią technikę i bezpieczeństwoTworzenie zawsze powinniśmy zacząć od wyboru odpowiedniego drewna. Sprawdzą się raczej twarde deski, o gładkiej powierzchni pozbawionej sęków - z polskich gatunków dobrze sprawdzą się brzoza, buk czy dąb. Ciekawe efekty możemy uzyskać również, decydując się na niektóre z egzotycznych gatunków. Naukę pirografii warto rozpocząć od prostszych wzorów. Najpierw dobrze będzie narysować wybrany kształt ołówkiem lub skorzystać z gotowego szablonu. Podczas korzystania z pirografu zawsze należy zachowywać najwyższą ostrożność - jest to urządzenie rozgrzane do olbrzymich temperatur. Z tego powodu korzystaj ze specjalnej podkładki i przed odkręcaniem końcówek poczekaj aż ostygną. Pirografia - wypalanie skóry Zamiast drewna chciałbyś stworzyć przy pomocy pirografu ciekawe wzory na skórze? To również jest możliwe! W ten sposób możesz nawet ozdobić buty czy torebkę. Pamiętaj jednak o tym, że do wypalania wzorów o wiele lepiej sprawdza się sztuczna skóra. W tym przypadku nie chodzi wyłącznie o względy ekologiczne - chociaż przez wieki do pirografii wykorzystywane były naturalne skóry zwierząt, warto pamiętać o tym, że cechują się one dość nierównomierną powierzchnią, co utrudnia powstawanie estetycznego obrazu. Z tego powodu warto wybrać sztuczną skórę, która jest gładsza. Pamiętaj jednak o tym, że wypalanie nawet sztucznej skóry zawsze jest znacznie trudniejsze niż drewna - warto zająć się tym dopiero w momencie, gdy podstawowe techniki będziesz miał już - wzory do wypalania Panuje przekonanie, że pirografia to hobby, które wymaga ogromnego talentu malarskiego. Nie jest to do końca prawdą: oczywiście, umiejętność precyzyjnego rysowania będzie potrzebna, jeżeli chcemy samodzielnie kreować ciekawe wzory i aspirujemy do tworzenia prawdziwej sztuki. Na podstawowym poziomie bardzo ciekawe może być jednak wykorzystanie gotowych szablonów, dzięki którym łatwo odwzorujesz proste motywy. Szablony do wypalania w drewnie znajdziesz na Dobrze wysuszone, nienarażone na wilgoć i działanie szkodników drewno może przetrwać wieki. Zawilgocone i zaatakowane przez insekty zniszczeje w kilka lat. Drewniane płoty, tarasy, ściany szop na narzędzia i elementy małej architektury, takie jak ławki czy pergole, muszą stawić czoło jesiennym deszczom, opadom śniegu i słońcu, które latem rozgrzewa ich powierzchnię do kilkudziesięciu stopni Celsjusza, grzybom i owadom. Bez naszej pomocy nie dadzą rady - dlatego co kilka sezonów powinniśmy je odnowić. Impregnacja drewna przedłuża jego żywotność i poprawia wygląd. Chroni je przed szkodnikami, grzybami, a nawet ogniem. Zabezpieczanie drewna Z filmu dowiesz się, dlaczego do impregnacji drewna trzeba koniecznie używać pędzla, a ostatnią warstwę lakierobejcy kłaść wałkiem i dodatkowo rozcierać preparat pędzlem. Rodzaje impregnacji drewna Najskuteczniejsza jest impregnacja próżniowo-ciśnieniowa (wgłębna). Przeprowadza się ją w specjalnych urządzeniach zwanych autoklawami. Z komórek drewna odsysane jest powietrze, a jego miejsce zajmuje impregnat. Dzięki tej metodzie środek wnika bardzo głęboko i zabezpiecza drewno na 15, 20 lat. Przy czym jest ona wykorzystywana wyłącznie na skalę przemysłową, co znaczy, że nie zaimpregnujemy w ten sposób naszej starej, drewnianej ławki. Na impregnację ciśnieniową warto się natomiast zdecydować, gdy kupujemy większą partię drewna na więźbę dachową czy płot. W domowych warunkach stosujemy najczęściej prostszą z dwóch pozostałych metod, czyli malowanie. Przeczytaj Może cię zainteresować Dowiedz się więcej Drewno można również impregnować zanurzeniowo, ale nie wszystkim będzie się chciało wykopać dół, wyłożyć go folią i wypełnić impregnatem. Taka kąpiel zabezpiecza drewno na kilka lat (5 do 8). Wrócimy jednak do najprostszego malowania - te może zrobić każdy. Metoda ta jest niestety najmniej skuteczna - środek wnika w głąb drewna maksymalnie na kilka milimetrów i zabezpiecza je na 2, 3 lata. Impregnat nakładamy zgodnie z kierunkiem słojów. Najlepiej robić to pędzlem, który moczymy mniej więcej do 1/3 długości włosia, a preparat rozprowadzamy długimi, płynnymi ruchami. Możemy też użyć wałka. W większości przypadków trzeba nałożyć przynajmniej 2 warstwy środka, który schnie od kilku do kilkudziesięciu godzin. Producenci zalecają nakładanie kolejnej warstwy przed całkowitym wyschnięciem poprzedniej. Na drewno surowe najpierw nakładamy głębiej penetrujący impregnat bezbarwny. Do nakładania impregnatu najlepiej użyć pędzla. (fot. Lakma) Jak drewnu przywrócić świeżość i barwę? Yan Cieśla - popularny bloger, mistrz ekostolarki, testował produkty Altaxa - linię żywiczną preparatów służących do odnawiania drewna. Z jakim efektem? Zobaczcie koniecznie. Kiedy impregnować drewno? Impregnat tym lepiej wnika w drewno, im jest ono suchsze. Zabezpieczać można drewno powietrzno-suche (wyschnięte na wolnym powietrzu) o wilgotności nie większej niż 18%. Jeśli materiał będzie mokry, po prostu nie wchłonie impregnatu. Nie uda się mu także przeniknąć przez warstwy starej farby, dlatego przed impregnowaniem malowanych kiedyś sztachet należy je przeszlifować. Prace najlepiej prowadzić w temperaturze od 5 do 20°C. I wtedy gdy jest sucho - impregnowane powierzchnie nie powinny być narażone na deszcz. Duże znaczenie dla chłonności drewna ma jego gatunek. Drewno twarde (drzewa liściaste - dąb, olcha, jesion) szybciej wchłania wodę i wolniej schnie, dlatego jest wykorzystywane głównie we wnętrzach. Drewno miękkie (przede wszystkim gatunki iglaste - sosna, świerk, ale i np. topola) szybciej wysycha, lecz i szybciej niszczeje. Poradnik Cenisz nasze porady? Możesz otrzymywać najnowsze w każdy czwartek! W ogrodach oprócz gatunków rodzimych (altany z sosny, płoty z olchy) pojawia się drewno egzotyczne (tek, merbau), najczęściej w postaci mebli i desek tarasowych. Drewno egzotyczne na ogół jest twardsze i ze względu na większą zawartość substancji oleistych bardziej odporne na wilgoć. Wodę łatwiej chłonie drewno szorstkie i nieobrobione, dlatego lepiej stosować elementy heblowane lub szlifowane. Na tarasie sam impregnat nie wystarczy - ostatnim etapem konserwacji może być nałożenie oleju. (fot. Benjamin Moore) Drewno w ogrodzie narażone jest na ekstremalne warunki pogodowe: mróz, śnieg, deszcz, ostre słońce i wysoką temperaturę. (fot. Bondex) Co szkodzi drewnu? Drewnu szkodzi woda, której uda się w nie wniknąć, bo wskutek zmian jej zawartości materiał pęcznienie i się kurczy, co prowadzi do osłabienia jego struktury. Promieniowanie UV niszczy ligninę, jeden z podstawowych składników drewna, łączący jego komórki i odpowiadający za wytrzymałość i sztywność. Materiał szarzeje, staje się porowaty i podatny na działanie wody. Zawilgocone drewno to doskonała pożywka dla grzybów. Niektóre z nich powodują jego rozkład (drewno butwieje), inne tylko siniznę, która nie obniża wytrzymałości elementów, ale brzydko wygląda. Pleśnie i inne grzyby najlepiej rozwijają się w materiale, którego wilgotność przekracza 20%. Dla owadów żerujących w drewnie jego wilgotność nie ma znaczenia. Spuszczel, kołatek, drwalnik, kornik i inne równie dobrze czują się w środowisku suchym i mokrym. Drążone przez nie korytarze pogarszają właściwości fizyczne drewna. Regularnie konserwowane drewno będzie dobrze wyglądać przez wiele lat. (fot. Viadron) Jaki impregnat wybrać do drewna? Wybierając impregnat, należy sprawdzić, jak działa - większość chroni drewno przed wilgocią i promieniowaniem UV oraz zapobiega rozwojowi pleśni i innych grzybów. Te, które zwalczają szkodniki mogą mieć różną zawartość substancji biobójczych. Są i takie, które zabezpieczają powierzchnię elementów drewnianych przed ogniem. Oczywiście nie sprawią, że drewno stanie się materiałem niepalnym, ale wystawione na działanie płomieni zapali się później niż materiał niezabezpieczony impregnatem. Przede wszystkim trzeba sprawdzić, czy środek jest przeznaczony do stosowania wewnątrz czy na zewnątrz. Impregnaty dzielą się na wodorozcieńczalne i rozpuszczalnikowe. Preparaty wodorozcieńczalne są prawie bezwonne (dlatego poleca się je do wnętrz) i można je nakładać na lekko wilgotne drewno. Są bezpieczne - można nimi malować np. zabawki i szybciej schną. Rozpuszczalnikowe sprawdzą się lepiej przy konserwacji starego, bardzo wysuszonego materiału, w przypadku którego wodorozcieńczalne mogłyby powodować pęcznienie. Są też skuteczniejsze jako baza środków owadobójczych. Impregnaty mogą być bezbarwne (uwaga: nie mają filtra UV) lub koloryzujące (gdy zawierają pigmenty). Są transparentne, co znaczy, że nie maskują rysunku drewna. I nie tworzą lakierowej powłoki, dlatego impregnacja w zasadzie powinna być tylko pierwszym etapem konserwacji drewna. Jeżeli chcemy zabezpieczyć je lepiej, na zaimpregnowany materiał nałóżmy warstwę lakieru, lakierobejcy albo emalii. Ich nałożenie będzie niezbędne, gdy drewno użytkowane na zewnątrz zabezpieczamy impregnatem wodnym. Na rynku pojawiają się także impregnaty z różnymi dodatkami, np. woskiem ("odpycha" wodę), nanocząsteczkami (wnikają głęboko i tworzą warstwę, która nie przepuszcza wilgoci). Jak usunąć mech z drewna? Mchy i porosty bardzo często pojawiają się na elementach drewnianych z ekspozycją północną. Często popełnianym błędem jest ich zeskrobywanie i zdzieranie papierem ściernym. Do ich usuwania przeznaczone są specjalne środki. Zazielenione powierzchnie należy spryskać odpowiednim preparatem, odczekać (dzień do tygodnia, w zależności od preparatu), a potem spłukać płot lub deski wodą. Gdy wyschną, możemy zabrać się za odnawianie. Zeszlifować trzeba natomiast stare, łuszczące się powłoki malarskie. Przed zakupem warto też czytać etykiety produktów. Impregnat do drewna sprawdzi się w przypadku altan, płotów i pergoli, czyli generalnie powierzchni pionowych. Do zabezpieczania tarasu już byśmy go nie polecali, bo nie tworzy twardej powłoki i nie zabezpiecza drewna przed ścieraniem. Z kolei do konserwacji drewna egzotycznego lepszy będzie olej. Altana ogrodowa (fot. Benjamin Moore) Janusz WernerNa zdjęciu otwierającym: Meble ogrodowe i tarasy coraz częściej wykonuje się z drewna egzotycznego (fot.: Lakma)

jak wypalać prądem w drewnie